დეკემბრის 25 ახლოვდება
და ისევ გასული
საუკუნის ბოლო მახსენებს
თავს.
რა იქნებოდა 90-იანი
წლების დასაწყისში კირიონი
ან ამბროსი რომ ყოფილიყო საქართველოს
პატრიარქი?
სწორედ მაშინ იყო საჭირო
განათლებული, პროგრესული მეთაური
საქართველოს ეკლესიაში. 70-წლიანი
ათეისტური პერიოდის (თუმცა,
უფრო სწორი იქნება,
ას სამოცდაათწლიანი მონობის
და უიდეობის) შემდეგ
აუცილებელი იყო ხალხისთვის
სწორი მიმართულების მიცემა;
მრევლის გარკვევა ქრისტიანობის,
საზოგადოდ, რელიგიის არსში;
მრევლის კეთილად განწყობა
სხვა აღმსარებლობის ადამიანების
მიმართ.
გასული საუკუნის დასაწყისში,
თავისუფალი საქართველოს პირველმა
პატრიარქმა კირიონმა აკურთხა
ახალი სტილის სამოქალაქო
კალენდარი. მისი თაოსნობით
ეკლესიაშიც იგეგმებოდა რეფორმები,
მათ შორის იგი აპირებდა საეკლესიო
კალენდრის ახალი სტილით
შეცვლას. საქართველოს ეკლესიის
განახლება სათავეს დაუდებდა
მის სრულიად განთავისუფლებას რუსეთის
ეკლესიის გავლენისგან. სწორედ ამიტომ იჩქარეს კირიონის
თავიდან მოშორება და მოკლეს იმავე წელს --1918-ში,
საქართველოს რესპუბლიკის მიერ დამოუკიდებლობის მოპოვებისთანავე.
საეკლესიო კალენდრის განახლება
განახორციელა ამბროსი ხელაიამ,
თუმცა, შემდეგ, საეკლესიო
მმართველობაში რენეგატულმა ფრთამ გაიმარჯვა და ისევ დაუბრუნდნენ
ძველ სტილს, რამაც საქართველოს ეკლესია
ჩამორჩენილ რუსეთს მიაბა.
დღეს მხოლოდ რუსეთის
ეკლესიის გავლენის ქვეშ მყოფი ქვეყნების
ეკლესიები დარჩნენ საეკლესიო
კალენდრის ძველ სტილზე.
ეს ეკლესიები არ აღიარებენ,
რომ 25 დეკემბერს
25
დეკემბერია, ამიტომ ამ დღეს არ აღნიშნავენ შობას,
არამედ ჯიუტად გაიძახიან: 7 იანვარს
არის
25 დეკემბერიო და 13 დღის დაგვიანებით
ზეიმობენ.
მათ შორის ვართ ჩვენც, საქართველოს
ეკლესია, რუსეთის კუდში მოჩანჩალე, შუასაუკუნეობრივი მენტალიტეტით...
ასე, რომ 25 დეკემბერს მთელი პროგრესული სამყარო
იზეიმებს ქრისტეშობას, ჩვენ კი... ისევ
ახალი წლის შემდეგ,
„ერთმორწმუნე“ რუსეთთან ერთად.
ნატალია ბუკია
23.12.14
მოძრაობა „რუსეთი
არ არის ერთმორწმუნე!!!“
No comments:
Post a Comment